بشر از گذشته های دور درباره تعاریف و تفاسیر دانش نظرات و دیدگاههای مختلفی داشته است. اما آنچه مسلم است این است که کسب دانش یک فرایند و دانش محصول فرایندی مستمر و دائمی است چه در طول تاریخ بشر چه بطور مشخص در طول زندگی یک انسان. اگر نگوییم مهمترین عامل اما یکی از مهمترین عوامل در شکل گیری دانش ذخیره آن بوده است. این عمل برای انسان در مغز او روی می‌دهد. برای نوع بشر این عمل از تهیه سنگ نوشته ها در تمدنهای اولیه تا نوشتن و چاپ ادامه یافت و امروزه با تکیه بر تکنولوژی اطلاعات سیستهای اطلاعاتی قدرتمندی خلق شده که هر چند سال یکبار به اندازه کل دانش ثبت شده بشر تا همان سال اطلاعات تولید میکنند.

پایه سیستمهای اطلاعاتی داده هایی هستند که با تبدیل به اطلاعات برای انسان و ماشین به معنای ابتدایی خود میرسند.

این اطلاعات در قالبهای مختلف به یکدیگر مرتبط شده و گونه معنادارتری که میتواند دانش باشد را تولید میکنند.

اطلاعات بسته به سطح آن و روابط درونی آن میتواند در بوته تجربه قرار بگیرد یا برای پیدا کردن راه حلی در دنیای واقعی به هم مرتبط شود یا حتی برای مشاهده واقعیت مورد استفاده قرارگیرد.

ارتباط خلاقانه بین اطلاعات گوناگون با شکستن چارچوبهای گذشته میتواند منجر به شکل گیری فرم جدیدی از دانش گردد.

هرچند امروزه ماشینها بخش عمده ای از اطلاعات و دانش بشر را تولید و مدیریت میکنند اما به کمک هرم داده میتواند مشاهده کرد که هر چه سطح اطلاعات بالاتر و دانش عمیقتر گردد توانایی ماشین برای درک رابط و شکل دادن به آنها و تولید چیزی که به آن خرد به عنوان عالی ترین شکل دانش میگوییم کمتر میشود

و این خرد و دانایی که حاصل تفکر عمیق انسان است مهمترین دارایی او در این مصاف سخت با ماشین در این دنیای اطلاعات است.